Valse bescheidenheid, gezonde trots en roeptoeteren, waar zit jouw sweet spot?

We praten er zelden eerlijk over, maar bijna iedere ondernemer voelt hem. Dat spannende stuk tussen iets willen delen en het toch maar niet doen. Omdat je bang bent dat het opschepperig klinkt. Of dat mensen er iets van vinden. Of omdat je denkt dat anderen al genoeg gedeeld hebben.

En precies daar, ergens tussen valse bescheidenheid en volle trots, ontstaat een enorme kans. Een kans op verbinding, herkenning en zichtbaarheid. Want zichtbaar zijn hoeft helemaal niet schreeuwerig te zijn. Het kan ook warm, echt en in jouw eigen ritme.

Vandaag neem ik je mee in een inzicht dat ontstond tijdens een HOG Lunch bijeenkomst én een LinkedIn training eerder deze week. Twee ontmoetingen die perfect lieten zien hoe dit spel van delen en niet delen werkt.

Vorige week tijdens de Week van de Loopbaan sprak ik een ondernemer die al jaren haar opdrachten via via kreeg.

Ze is goed in haar werk, dat weet ze. Ze kan anderen écht helpen. Maar nu het netwerk van via via opdroogt, komt er een ongemakkelijke vraag boven:

“Hoe ga ik dit zelf verkondigen? Hoe laat ik zien dat ik waarde bied, zonder dat het opschepperig voelt?”

En eerlijk, dat gevoel herken ik vaker. Je weet wat je in huis hebt, maar zichtbaar zijn voelt ineens onnatuurlijk.

Een basis die klopt

Deze week stond volop in het teken van de Week van de Loopbaan.
En wat heb ik genoten van de vele gesprekken die ik mocht voeren.

Vanochtend nog zei een dame dat ze het gesprek als een cadeautje ervaarde. En dát is precies wat dit werk zo bijzonder maakt: je hoeft niet altijd met grote stappen te komen, soms is de grootste winst het inzicht dat je al meer in handen hebt dan je dacht.

Zichtbaar zijn is geen hogere wiskunde

Uit de praktijk

Eigenlijk was er geen tijd.
Agenda’s vol, afspraken achter elkaar.
Maar ja… we moesten toch eten.
Dus ik zei: “Ik smeer wel gewoon een broodje kaas.”
Zij haalde koffie, ik het broodje, en we gingen even zitten. Buiten. In de tuin. In de zon.

Even niks. Even zonder scherm. Gewoon even mens zijn.

Tijdens onze lunch vroeg ik hoe het met haar ging.
Wat ze zoal aan het doen was. En toen kwam het, ze vertelde over de week die voor haar lag. Een programma dat ze aan het bouwen was voor haar team. Over de presentaties die ze zou geven, de opdrachten, de energizers. Over hoe belangrijk ze het vond dat iedereen zich gezien voelde. Dat het leuk was. Zinvol. Samen.

En terwijl ze sprak, zag ik het gebeuren. Ze ging aan.

Ik zag haar gezicht veranderen. De passie. De liefde voor haar werk, voor haar team.
De zorgvuldigheid waarmee ze alles voorbereidde maar zeker ook de energie waarmee ze sprak.

Van de week sprak ik met twee vriendinnen met m'n latte in de hand.

Zo’n gesprek dat begint over de kinderen, vakanties die we nog aan het uitzoeken zijn of net hebben geboekt en eindigt bij... LinkedIn. Ja echt. 😄

We hadden het over zichtbaar zijn. Over het delen van je verhaal, je kennis, je aanbod.
En ineens kwam er een vraag op tafel die jij je misschien ook weleens hebt gesteld:

“Moet mijn man eigenlijk reageren op mijn posts?”

Wat volgde was een heerlijk eerlijk gesprek over twee uitersten.

En geloof me, je herkent jezelf vast in één van de twee...

De fanatieke fan

LinkedIn gebruiken kan voelen als een grote berg.
Maar als ik één plek mag aanwijzen waar je vandaag nog verschil maakt?
Dan is het jouw kopregel.

Je weet wel: die ene zin onder je naam.
Op je profiel. In reacties. In zoekresultaten.

Dé plek waar je in 220 tekens mag vertellen wie jij bent, voor wie je werkt én waar jouw hart van in de fik gaat.

Waarom je headline ertoe doet

“Maar Tosca, ik weet écht niet wat ik moet posten…”

Dat hoor ik zó vaak in mijn werksessies.
En begrijpelijk hoor, het idee dat je altijd iets nieuws moet bedenken kan verlammend werken.

Dus stel ik vaak een simpele vraag terug:

“Reageer je wel eens ergens op?”

Want daar zit ‘m vaak de crux.
Je hóeft niet elke dag zelf iets te publiceren om zichtbaar te zijn.

15 jaar geleden liep ik de Kamer van Koophandel binnen.
Op 6 mei 2010 schreef ik me in.
De dag ervoor, op Bevrijdingsdag, had ik besloten: ik ga het doen.

Waarom wachten?

Ik voelde het in alles: dit is waar mijn hart van in de fik gaat.
En ik dacht: als we de vrijheid hebben om te doen wat ons gelukkig maakt, waarom nemen we die vrijheid dan niet gewoon?

En zo begon het avontuur dat InspiraTos heet.

Lang wilde ik het al. Ik dacht erover, sprak erover, droomde ervan.
Tijdens een vakantie – hoe cliché 😉 – bedacht ik zelfs de naam. Een samenvoeging van inspiratie en Tosca.
Zo ontstond InspiraTos, want ik gun iedereen elke dag inspiratie in haar werk.

Dat je wakker wordt en zin hebt om te gaan. Dat je energie krijgt van wat je doet, omdat je geïnspireerd bent.

Dit is altijd mijn basis gebleven. Daarom stel ik nog steeds een van mijn favoriete vragen tijdens gesprekken:

Waar gaat jouw 🧡 van in de 🔥fik?

Er zit zo’n heerlijke creatie-energie in die zin. Niet zomaar: wat vind je leuk om te doen? Nee, in de fik-energie.
Wanneer verlies je de tijd uit het oog? Wanneer ben je zó bezig met iets dat je er helemaal in opgaat?

Vandaag ben ik jarig.

En m’n inbox stroomt vol.
Van oud-collega’s, klanten, netwerkcontacten, mensen die ik jaren niet gesproken heb.

Allemaal dankzij dat ene vinkje: “Toon mijn verjaardag op LinkedIn.”

En eerlijk?
Ik vind het leuk.
Niet omdat ik per se op zoek ben naar felicitaties.
Maar omdat het een moment van verbinding is.

Even een glimlach. Een kort bericht. Een oprechte wens.
Juist dat maakt LinkedIn voor mij zo waardevol. Het is geen verkoopscherm. Het is een netwerk.
En netwerken, dat begint bij contact.

Soms kies je zelf.
Soms wordt er voor je gekozen.

Of je nu ondernemer bent, in loondienst werkt of net even tussen twee stappen in zit — er komt altijd een moment waarop je jezelf opnieuw moet uitvinden.

En dan is het fijn als je weet wie je bent, wat je te bieden hebt én als jouw profiel dat ook laat zien.

LinkedIn is daar een krachtige tool voor.
Niet alleen om zichtbaar te zijn, maar juist om vindbaar te zijn.
Voor de juiste opdrachten, kansen, connecties of een volgende stap.

Want eerlijk is eerlijk:

Laat jouw LinkedIn-profiel weer stralen met deze frisse voorjaarsblik – tips om jezelf beter zichtbaar te maken als professional.

Het zonnetje straalt al een tijdje. En ik merk het meteen: ik word al weken eerder wakker dan ik eigenlijk van plan ben. Eerst vond ik dat irritant, maar inmiddels heb ik met mezelf afgesproken: als ik wakker ben en het slapen lukt niet meer, dan sta ik gewoon op.

Hazelnoot latte erbij.
Huis nog stil.
Even naar buiten kijken.

Hoe je zichtbaar kunt zijn op LinkedIn zonder jezelf te verliezen.

Ze zat tegenover me met haar armen over elkaar.
Niet boos. Wel gespannen.

"Ik wíl wel iets delen op LinkedIn, Tosca… maar ik ben zo bang voor gezeur. Voor reacties. Voor gedoe."

Ik knikte.
Want eerlijk?
Die gedachte komt vaker voor dan je denkt.
En ik snap ‘m ook.

Of: waarom jij als expert vaak zelf niet ziet wat anderen wél zien.

Ze keek me een beetje ongemakkelijk aan via het Zoom-scherm.
“Ja, ik wil wel iets op LinkedIn delen… maar ik doe toch niks bijzonders?”

En daar was ‘ie weer. Die zin.
Die zucht.
Die twijfel.

Want nee, ze had geen TEDx gegeven.
En nee, ze was niet gevraagd voor een televisieoptreden.
Maar wél had ze net een klant geholpen aan een heldere richting in haar loopbaan.
Wél had ze drie bedrijven begeleid in hun strategie.
Wél had ze een teamtraining gegeven waarbij het eindelijk klikte.

Maar dat voelde voor haar gewoon als “haar werk”.

Over nuttig zijn, alles leuk vinden en tóch zichtbaar blijven.

"Je hebt het zeker druk hè?"

Het is zo’n zinnetje dat ik bijna wekelijks hoor.
Tijdens een netwerkdate, een gesprek na een training, op het schoolplein.
En meestal zeg ik met een glimlach:
"Nee hoor, ik heb gewoon lekker van alles te doen."

Want druk?
Dat klinkt als een to-dolijst waar je van in de stress schiet.
Als rennen, vliegen, nergens aan toe komen.
En nee, zo voelt het voor mij meestal niet.

Of: waarom jij vaker mag posten dan je denkt.

Je hebt het vast weleens gedacht:
"Ik heb zo m’n best gedaan op die post… en dan gebeurt er niks."

Geen likes.
Geen reacties.
Misschien één verdwaalde weergave van je tante.
En jij denkt: Zucht. Zie je wel, dit werkt niet.

Maar weet je? Het ligt niet aan jou.
En het ligt vaak ook niet aan je post.
Het ligt aan… het algoritme (en een beetje aan de mensen).

De laatste maanden ben ik volop in beweging.
Online én offline.

Van inspirerende netwerkbijeenkomsten tot Drukke Dames-dates en workshops vol enthousiaste ondernemers.

En weet je wat ik telkens weer hoor?

"Niemand reageert op mijn berichten."

Zucht.
Frustratie.
Soms zelfs een tikkie verdrietig.

En eerlijk: ik snap het.
Want je zit daar dan, vol goede moed, met een bericht dat je zorgvuldig hebt uitgedacht.
Een post die je waardevol vindt. Waar je misschien wel een beetje trots op bent.
En dan… radiostilte.

Spoiler: je weet het al, je moet het alleen nog gaan delen.

Laatst zei een klant tijdens onze sessie:
Tosca, ik wil wel iets delen hoor… maar ik voel me zó stom als ik weer zo’n post schrijf als: ‘Wat was het tof om voor dit bedrijf een training te mogen geven!’

Ze rolde bijna met haar ogen bij haar eigen zin.
“Ik vind dat dus echt zó cringe,” voegde ze eraan toe.
En ik snap haar. Echt.

Want als jij je post al stom vindt voordat je op ‘Plaatsen’ drukt, dan wordt het natuurlijk niks.

Maar weet je wat ik haar zei?

“Dan moet je het vooral niet posten.”
Serieus. Je moet van mij helemaal niks.

Laat jouw LinkedIn-profiel voor je werken: word vindbaar voor kansen, opdrachten of samenwerking – zonder dat je elke dag hoeft te posten.

Deze maand schoof ik aan tafel met de meest uiteenlopende professionals. Ondernemers met bakken kennis en ervaring. Managers met visie. Bestuurders met een groot netwerk en een warm hart voor hun organisatie. Allemaal mensen die zinnige dingen te zeggen hebben. Die impact maken.

En dan kijk ik, nieuwsgierig als ik ben, even op LinkedIn. Naar hun profiel. Hun online visitekaartje.
Wat ik zie?

Een lege huls.....

Ondernemerschap betekent voor mij vrijheid. De vrijheid om de dingen op mijn manier te doen. Om mijn expertise te delen zoals ik dat wil. Om mijn tijd en energie te besteden aan de klanten die écht bij mij passen.

Toch overkwam me laatst iets opvallends. In een groepsapp verscheen een oproep:

"We zoeken een LinkedIn-expert die kan helpen met meer conversie en snelle bereikgroei."

Normaal zou je denken: Dat ben ik! Maar toch voelde ik me niet aangesproken. En dat had alles te maken met de manier waarop LinkedIn werd benaderd in die oproep.

Laten we eerlijk zijn: zichtbaar zijn op LinkedIn is spannend. Zeker als je perfectionistisch bent en pas wilt posten als alles klopt.

Maar als je te lang blijft schaven en twijfelen, gebeurt er één ding zeker: je mist kansen.

Wat als ik je vertel dat juist vaker posten je helpt om perfectionisme los te laten?

Perfectionisme loslaten door actie

Een sterke LinkedIn-aanbeveling kan deuren openen. Niet alleen voor degene die de aanbeveling ontvangt, maar ook voor jou als schrijver. Een goed geschreven aanbeveling toont de meerwaarde van degene waarvoor de aanbeveling is geschreven. Maar heel eerlijk wat mij betreft zegt zo'n aanbeveling misschien zelfs nog net iets meer over de gever. Door de tone of voice zie je wat deze expert zelf ook belangrijk vindt.

Een aanbeveling helpt bij de geloofwaardigheid van de expert die hem ontvangt, als het goed is onderstreept de aanbeveling de waarde die de expert toevoegt.

Maar hoe schrijf je nu zo’n aanbeveling die écht impact heeft? In deze blog deel ik praktische tips, een krachtig voorbeeld en drie aanbevelingen die klanten mij hebben gegeven.

Waarom een LinkedIn-aanbeveling?

hoe Demiah haar verhaal deelde en impact maakte

“Als je onzichtbaar bent, kunnen de juiste mensen je niet vinden.”

Laten we eerlijk zijn: likes betalen geen rekeningen. Klanten wel.

Toch zie ik veel ondernemers worstelen met LinkedIn omdat ze het gevoel hebben dat ze te weinig likes krijgen.

Ze posten, kijken gespannen naar de statistieken en raken teleurgesteld als er niet direct tientallen reacties of hartjes verschijnen.

Maar weet je wat het mooie is?

💡 De échte impact van je content zie je niet altijd direct in cijfers.